فیلمهای کریستوفر نولان از نظر مفهوم همیشه با سایر فیلم‌ها متفاوت هستند و این برنده اسکار طرفدارانی در سراسر جهان دارد. مردم از فیلمهای نولان الهام می‌گیرند و گاهی اوقات آن‌ها را بازسازی می‌کنند. یکی از بزرگ‌ترین نمونه‌ها فیلم «گاجینی» است که بازسازی غیررسمی فیلم «ممنتو» (Memento) بود. به کارگردان اصلی فیلم هیچ اعتباری داده نشد و گفته می‌شود نولان زمانی از این موضوع ابراز ناراحتی کرده است.
فیلم بالیوودی با بازی عامر خان در سال ۲۰۰۸ منتشر شد که توسط ای آر موروگادوس کارگردانی شده بود. این فیلم بازسازی نسخه هندی فیلم تامیلی به همین نام بود. طبق گزارش‌ها، عامر و موروگادوس این فیلم را مشترکاً نوشتند و عامر تغییراتی را برای جذب مخاطب هندی پیشنهاد کرد. این فیلم موفقیت بزرگی کسب کرد و اولین فیلمی بود که در گیشه داخلی به مرز ۱۰۰ کرور رسید.
از سوی دیگر، فیلم «ممنتو»ی کریستوفر نولان که در سال ۲۰۰۰ منتشر شد، اولین نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آورد. Guy Pearce نقش اصلی این فیلم را برعهده داشت. طبق گزارش ایندین اکسپرس، آنیل کاپور زمانی با کارگردان اوپنهایمر صحبت کرد و آن‌ها در مورد فیلم عامر خان صحبت کردند.
آنیل کاپور گفت: “من با کریستوفر نولان صحبت می‌کردم. او گفت شنیده‌ام یکی از فیلمهای من کپی شده است. من گفتم گاجینی. او خیلی ناراحت شد. من به عامر هم گفتم. به نولان گفتم که فیلم تازه آنجا منتشر شده و موفقیت بزرگی کسب کرده است. (او گفت) آره، نه پول، نه اعتبار، هیچ چیز.”
کریستوفر نولان همچنین در مورد علاقه‌اش به سینمای هند صحبت کرد و گفت: “من معمولاً فیلمهای هندی را در هواپیما می‌بینم، بسیار از آن‌ها لذت می‌برم. تا جایی که به تاریخ سینما مربوط می‌شود، اخیراً برای اولین بار فیلم “Pather Panchali” را دیدم و این یکی از بهترین فیلمهایی است که دیده‌ام، یک اثر فوق‌العاده از سال ۱۹۵۵ که با عشق بازسازی شده است.”
نولان افزود: “نوار اصلی در آتش سوخت و ما توانستیم با تلاش فراوان آن را بازگرداندیم و کسی مثل من می‌تواند برای اولین بار فیلم را تماشا کند و از سینمای هند لذت ببرد.”
کریستوفر نولان بار دیگر با فیلم “اوپنهایمر” همه را تحت تاثیر قرار داد. این فیلم سیلیان مورفی و رابرت داونی جونیور را در نقش‌های اصلی داشت. نولان، مورفی و داونی در این فصل تمام جوایز از جمله اسکار را به دست آوردند.
درسته کپی برداری بود ولی فیلم ممنتو خیلی بیش از حد کند و ریتم نامنظمی داشت که هیچ وقت نتونستم فیلمش رو کامل ببینم و درکش کنم ولی گاجینی امیرخان ریتم منظم و تندی رو دنبال میکرد که هر نوع بیننده ای رو جذب فیلم میکرد به هر حال من انتخابم گاجینی هست و یکی از بهترین فیلمهایی بوده که دیدم تابحال …. فیلمهای نولان همشو دیدم ولی همین ممنتو و اینرستلار هرگز نتونستم تا آخر ببینم خیلی گیج کننده بودن ولی پرستیژ و سری فیلمهای بتمن فوق العاده بودن
خوش به حالت اینتراستلار رو ندیدی کاش حافظم پاک میشد این فیلم و مخصوصا اینسپشن رو دوباره میدیدم
ولی در مورد ممنتو باهات موافقم با اینکه ایده عجیب و فوق العاده ای داشت ولی به هیچ عنوان فیلمی نبود که آدم از دیدنش لذت ببره یا بخواد دوباره ببیندش
نولان هم بهتره به جای عامرخان از سوریا شاکی باشه تا اونجایی که میدونم گجینی بازسازی یه فیلم جنوبی با بازی سوریا بود و اون فیلم از رو فیلم نولان ساخته شده بود