آخرین نامه همسر اول سانجی دات، ریشا شارما پخش شد،کاربران اینترنت حدس می زنند که شایعات رابطه سانجی با مادوری دیکسیت او را آزار می داد.
سانجی دات اغلب به عنوان “اعجوبه محبوب جنجالی” لقب گرفته است. ازدواج اولیه او با بازیگر فقید، ریشا شارما در کانون توجه قرار گرفت. پیوند زناشویی آنها در سال 1987 آغاز شد و در عرض یک سال، دخترشان تریشالا دات زندگی آنها را زیبا کرد.
با این حال، روایت داستان عاشقانه دلربا آنها به زودی زمانی که ریچا به سرطان مبتلا شد به تراژدی تبدیل شد. در میان شرایط غم انگیز، گمانه زنی ها در مورد علت طلاق آنها چرخید. در حالی که برخی روایت ها آن را به بیماری لاعلاج ریچا نسبت می دهند، حتی ادعاهایی وجود داشت که نزدیکی سانجی به مادهوری دیکسیت در جدایی آنها نقش داشته است.
اکنون آخرین نامه ریچا شارما همسر اول سانجی دات قبل از مرگ در Reddit در فضای مجازی پخش می شود. این پست ویروسی ادعا کرد که این نامه توسط بازیگر زن نوشته شده است و به دلیل شایعات رایج بین سانجی و مادهوری دیکسیت مورد آزار و اذیت روحی قرار گرفته است.
ریچا شارما در نامه نوشت: «همه با هم راه میرویم. هر کدام مسیر خود را انتخاب می کنند. من خودم را انتخاب کردم اما من در یک خیابان بن بست مانده ام. چگونه برگردم؟ آیا فرصت دیگری به دست می آورم؟ زمان همه چیز را می گوید. من صبر میکنم حتی اگر خیلی طول بکشد من می دانم که در اعماق درونم هیچ راهی وجود ندارد که بتوانم آن را پشت سر بگذارم. من هنوز امیدوارم. فرشته نگهبانم مرا به جایی خواهد برد که رویاهایم در آنجا منتظرم خواهند بود. آنها با آغوش باز از من استقبال خواهند کرد.
به محض به اشتراک گذاشتن آن در این پلتفرم، بسیاری از کاربران شروع به سرزنش فیلمساز، راجکومار هیرانی کردند که فیلم زندگینامه سانجی دات را سفید کرده و ریشا شارما را از فیلم حذف کرده است. کاربری گفت: «هیرانی این زندگینامه را سفید کرد و مردم آن را پرفروش کردند. وضعیت غم انگیز، در حالی که کاربر دیگری نوشت: «این مشمئز کننده ترین بخش فیلم است که زنان و دختران را طوری کنار گذاشته که انگار وجود ندارند. دومی خلق شخصیت های جعلی برای تقصیر گرفتن بود. کل فیلم بیوگرافی ساختگی است.»
کاربر سومی نوشت: «آنها از همسر اولش در بیوگرافی خود نامی نبردند»، همانطور که کاربر دیگری اظهار داشت: «فکر نمیکنم او به همسر دومش هم اشاره کند». یک کاربر اینترنتی نوشت: “سانجو چیزی جز یک تمرین سفید کردن روابط عمومی نبود.”