در چند ماه گذشته بحث هایی در مورد دستمزد بالای بازیگران برای فیلم‌ها وجود داشته است. با این حال، بازگشت سرمایه با خواسته‌های آنها مطابقت ندارد. ارزش تولید فیلم نیز به دلیل خواسته‌های برخی ستارگان برای تیم‌هایشان افزایش می‌یابد. کاران جوهر هم پیش از این در این مورد صحبت کرده بود.
کاران جوهر، کارگردان فیلم «راکی اور رانی کی پریم کاهانی» در مصاحبه‌ای جدید دوباره در این مورد صحبت کرد. او گفت: «اولاً، سلیقه مخاطبان بسیار قطعی شده است. آنها نوع خاصی از سینما را می خواهند. و اگر شما (به عنوان یک سازنده) می‌خواهید به تعداد خاصی برسید، فیلم شما باید در سینماهای مراکز A، B و C اکران شود. فقط مولتی‌پلکس‌ها کافی نیستند.»
کاران جوهر در ادامه به Faye D’Souza در مصاحبه‌ای گفت: «همزمان، هزینه فیلمسازی افزایش یافته است. تورم وجود داشته است. تقریباً ده بازیگر کارآمد در سینمای هند وجود دارند که همه آنها دستمزدهای نجومی درخواست می‌کنند. بنابراین، شما به آنها دستمزد می‌دهید؛ سپس هزینه فیلم را پرداخت می‌کنید و بعد از آن نوبت به هزینه‌های بازاریابی می‌رسد. بعد فیلم شما فروش نمی‌کند. آن ستاره‌های سینمایی که ۳۵ کرور درخواست می‌کنند، افتتاحیه ای ۳.۵ کروری دارند. این چه حسابی است؟ چطور همه اینها را مدیریت می‌کنید؟ با این حال، شما باید به ساخت فیلم و تولید محتوا ادامه دهید، زیرا باید سازمان خود را هم اداره کنید. بنابراین، درام زیادی وجود دارد و سینمای ما هنوز الگوی درستی پیدا نکرده است.»
کاران جوهر همچنین اشاره کرد که سینمای هند در هر دهه سبک متمایزی داشته است. به نظر می رسد این صنعت به دنبال مد است و همه به دنبال موفقیت فیلم هایی مانند «جوان» و «پاتان» به سراغ فیلم های اکشن می روند. او اشاره کرد که وقتی یک داستان عاشقانه موفق می شود، تمرکز به آن سمت نیز تغییر می کند که نشان دهنده عدم اعتقاد راسخ و گرایش به تقلید در بین فیلمسازان است.
کاران اشاره کرد که مخاطبی وجود دارد که خواهان سینمای اصیل هندی است، سینمایی که بدون فشار نظر منتقدان، شادی ناب را به ارمغان می آورد. او بر لزوم اجتناب از ساخت فیلم‌هایی که مخاطبان شهرهای درجه دو و شهرهای کوچک‌تر را از خود دور می‌کند، تأکید کرد و گفت که در حالی که می‌توان فیلم‌هایی با مضمون شهری ساخت، اما باید با بودجه‌ای معقول ساخته شوند تا جذابیت و موفقیت تجاری گسترده‌تری داشته باشند.
